بحران آگاهی و تکوین روشنفکری در ایران
حسين آباديان
كوير
336 صفحه
چاپ 1 سال 1388
«تجدد و مواجهه ما با آن در دوره قاجاریه» مسأله ی اصلی کتاب حاضر است که نویسنده به آن پرداخته. مؤلف ابتدا با إرائه تصویری از فضای اجتماعی اقتصادی و سیاسی دوره قاجار، اولین مواجهه ایرانیان با غربیان در این عصر را بررسی کرده و با نگاهی به اندیشه های روشنفکران و مواجهه ایشان با تجدد، فقدان اندیشه ی فعال درمیان روشنفکران را تبیین کرده.
این کتاب که بگونه ای بررسی منحنی تاریخ اندیشه ی روشنفکری در ایران ِ دوره ی قاجار است، بخوبی توانسته نحوه ی تکوین جریان روشنفکری و انفعال آن در مقابل اندیشه ی غربی را تشریح میکند. بررسی کتاب هاکوپیان و رسول زاده به عنوان نمونه ای از این فقدان تفکر در جریان روشنفکری، از وجوه متمایز این اثر می‌باشد.
